ماهی های گرمابی
یک گونه ماهی جدید از جنس جهانی Bythites (Bythitidae ، Ophidiiformes) بر اساس ماده ماده ای جاذب اسیر شده در دریچه حرارتی در منطقه شکاف Galapagos است. هیچ ویژگی مورفولوژیکی مشخصی از بزرگسالان یا لاروها برای زندگی در محیط تخلیه وجود ندارد. ساختار قوس ژیل نشان دهنده تغذیه فیلتر نیست. تعداد کمی از ماهیان که در منافذ زندگی می کنند نماینده گروه های باستانی نیستند و احتمالاً تازه وارد شده اند. این گونه متوسط بین جنس اسمی Bythites و Abythites است. از این رو ، مورد دوم مترادف اولیه محسوب می شود. گونه جدید از نظر تعداد اشعه باله پشتی ، مقعدی و سینه ای و فضای بین لگنی گسترده از چهار مادرزادی متفاوت است. اسپرم و اسپرموزوگماتای آزاد در سراسر بافت تخمدان وجود دارد. لاروهای داخل تخمدان دارای کیسه زرده ، گلوله بزرگ روغن و چشم های رنگی هستند. اندازه بچه حدود 10000 است. مشاهدات و مجموعه های مکرر خانه های آپاندیس (حدود 10-10 سانتی متر) از زیر آبهای Johnson-Sea-Link نشان می دهد این سنگدانه های موکوئید مشهود (0.08-0.49 خانه در مترمربع 3) یکی از اجزای اصلی biodetritus در اعماق آبهای میانی (490–4) است. 760 متر) در برمودا و باهاما به ترتیب در ماه مه و نوامبر 1984. میکروارگانیسم ها و اجسام سبز زیتونی موجود در این خانه ها از 1 تا 3 مرتبه بیشتر از حجم مساوی آب دریا اطراف بودند. میزان تولید باکتری ها روی سنگدانه ها از 0.01 تا 10.83 نانوگرم سانتی گراد در خانه − 1 ساعت در 1 متفاوت بود و 0.01-4.0٪ از کل تولید باکتری در ستون آب را تشکیل می داد. شار کربن احتمالی حاصل از این ذرات بزرگ به میزان 0.83 میلی گرم در متر مکعب در روز 2 − 1 (= 8٪ شار کل کربن) است. توزیع زیست توده فیتوپلانکتون کل و اندازه تقسیم شده در یک ترانسکت در سراسر اقیانوس آرام استوایی در حدود 135 درجه W از 15 درجه سانتیگراد تا 15 درجه شمالی در آوریل 1988 مورد مطالعه قرار گرفت. از این منطقه دمای گرمتری غالب شد و نیترات در آبهای سطحی کم یا غیرقابل شناسایی بود. بالاترین بهره وری اولیه و غلظت کلروفیل در منطقه استوایی پیدا شد. حداکثر کلروفیل زیر سطحی (SCM) یک ویژگی ثابت در امتداد ترانسکت بود. عمق SCM و تولید یکپارچه به عمق نیترکلین مربوط نبوده است زیرا در سایر مناطق اقیانوسی یافت شده است.
تجزیه واریانس غلظت کلروفیل در امتداد ترانسکت ناهمگنی فضایی قابل توجهی را در هر دو حالت افقی و عمودی نشان داد. پیکوپلانکتون (اندازه سلولهای <1 میکرومتر) ، نانوپلانکتون (1 تا 10 گرم میلی متر) و نت پلانکتون (> 10 میکرومتر) به ترتیب به ترتیب حدود 50 ، 40 و 10٪ کلروفیل کل را تشکیل می دهند. اگرچه افزایش اندکی در سهم نت پلانکتون در خط استوا مشاهده شد ، اما در تمام ایستگاه های امتداد ترانسکت بیش از 75٪ کلروفیل درون ارگانیسم هایی بود که از فیلتر 10 میکرومتر هسته هسته عبور می کردند. تفاوت معنی داری در توزیع اندازه نسبی کلروفیل بین لایه سطح و حداکثر کلروفیل مشاهده نشد. با این حال ، در زیر حداکثر افزایش قابل توجهی در سهم نانوپلانکتون و کاهش پیکوپلانکتون مشاهده شد.
به نظر می رسد الگوی افقی مشاهده شده در توزیع اندازه فیتوپلانکتون در امتداد ترانسکت با اثر گردش خون و نه در دسترس بودن نیترات بهتر توضیح داده شود. عدم همبستگی بهره وری اولیه و غلظت کلروفیل با توزیع عمودی نیترات نشان می دهد که بخش مهمی از مواد مغذی ممکن است به دلیل جذب نصف النهار آب غنی از نیترات از منطقه طغیان استوایی باشد.
کمپلکس فلزات کمیاب توسط لیگاندهای آلی مدتهاست که پیشنهاد می شود نقش مهمی در تعیین گونه زایی فلزات کمیاب در آب دریا داشته باشد. با این حال ، اخیراً روش های تحلیلی با ویژگی و حساسیت کافی ایجاد شده اند تا ما را قادر به پرداختن به س ofالات پیچیدگی فلزات / مواد آلی کند. در این مطالعه برای تعیین میزان پیچیدگی مس با لیگاندهای آلی ، تیتراسیون مس در دریا با استفاده از ولتامتری سلب آند دیفرانسیل در نمونه های اقیانوس آرام شمالی انجام شد. این مطالعه شامل داده های حاصل از ترانسکت از 33 درجه شمالی ، 139 درجه غربی تا 55 درجه شمالی ، 148 درجه غربی و مشاغل فصلی ایستگاه VERTEX T-4 (33 درجه شمالی ، 139 درجه غربی) است. L1 ، لیگاند قوی تر ، یا کلاس لیگاند ، به طور متوسط 2 نانومولار با ورود به سیستم K′l cond (Cu ′) = 11.6 نشان می دهد که حداقل دو لیگاند اتصال مس وجود دارد. L2 ، کلاس لیگاند ضعیف تر بین 5 تا 10 نانومتر با کاندوم ورود K′2 (Cu ′) = 8.6 متفاوت است. وجود این لیگاند ها به شدت فعالیت مس (II) را در آبهای سطحی در همه ایستگاه ها بافر می کند. تغییرات فصلی در توزیع لیگاندهای پیچیده مس قوی ، تغییرات فصلی در عمق لایه مخلوط در T-4 را دنبال می کند و منبع لیگاند را در لایه مخلوط پایین نشان می دهد. غلظت لیگاند با میزان بهره وری اولیه در یک عرض عرضی از مرکز اقیانوس آرام شمالی به نیمه قطب جنوب همخوانی ندارد. غلظت لیگاند در همه ایستگاه ها فقط با یک فاکتور دو متفاوت است و فعالیت های یونی مس سطح آب (II) را نسبتاً ثابت نگه می دارد (حدود 10 تا 14 متر) ، که نشان دهنده یک مکانیسم تولید لیگاند است. این نتایج شامل یک مجموعه داده منحصر به فرد برای کمپلکس مس در اقیانوس آرام است و ممکن است پیامدهای قابل توجهی در توزیع پلانکتون بین سیستم های oligotrophic و subarctic داشته باشد. مطالعات در مورد خواص صوتی گره های منگنز از رسهای پلاژیکی و سیلیسی و مناطق رسوبی آهکی آهکی در حوضه مرکزی هند نشان می دهد که گره های کوچکتر ناهمسانگردتر از بزرگترها هستند. گره های بزرگتر عمدتا در ناحیه رس سیلیسی فراوان هستند و دارای چگالی کم ، تخلخل کم ، غلظت بالای مس همراه با غلظت کم Co هستند و مقادیر بالای Mn / Fe را نشان می دهند در مقابل گره های کوچکتر ، که بیشتر در منطقه انتقال وجود دارد بین رسوبات رس سیلیسی و پلاژیک - سایپرز ، باشگاه دانش گره های بزرگتر برخلاف گره های کوچکتر ، سرعت انتشار سریعتر امواج فشاری را نشان می دهند و ارتباط مستقیمی با میرایی دارند. گره های اشباع شده از آب به ترتیب 31 و 18 درصد افزایش چگالی و سرعت P را نشان می دهند. ندولهای اقیانوس هند متراکم تر ، متخلخل بوده و سرعت موج P سریعتر را در مقایسه با اقیانوسهای اطلس و آرام نشان می دهند.
